Warszawa 2011
Konieczność zmian związanych z ekologią najlepiej uświadamiać jak najwcześniej. Truizm. Wiadomo. Jednak czym skorupka za młodu nasiąknie...
Zosia jest w pełni świadoma zagrożeń jakie płyną z niefrasobliwości ekologicznej. Stara się więc działać zgodnie ze wskazówkami pani Jabłuszko, szkolnej nauczycielki. Próbuje więc wdrożyć w klasie (i w domu) pomysł segregowania śmieci. W szkole jest to tym trudniejsze, że kilka ławek dalej siedzi Marek Śmieciuch - skrytożerca kanapek z dżemem truskawkowym i pierwszy bałaganiarz na całym osiedlu.
W domu wcale nie jest lepiej. W Zosinym pokoju mieszka pełno kurzu, pod łóżkiem leżą zabawki jeszcze z czasów zerówki. Zosia nie ma jednak czasu na osobiste porządki, skoro świat czeka!
Wraz z przyjaciółmi: Patrycją i Darkiem wymyślają jak zachęcić klasowe dzieciaki do ekologicznych działań. Ogłaszają w klasie Dzień Cukierka Bez Papierka oraz przedstawiają kolegom śmieciozaura, kosz, który karmi się tylko papierkami po cukierkach. Jest też śmieciołak - kosz, który połyka plastikowe butelki. W ten twórczy sposób (bo każdy z tych koszy ma inny wygląd) starają się rozpropagować iddę segragacji śmieci.
Mikroksiążeczka pełna zieleni, radosnej wiary w sprawczość jednostki, a także pomysłów na działania, małe kroki, przybliżające do świadomości ekologicznej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz