Wydawnictwo Wilga
Warszawa 2023
Przed świętami Leo spotyka się ze swoją babcią. Wieczorem siadają przy oknie i patrzą w gwiazdy. Babcia tłumaczy wnuczkowi, że niebo jest księgą zapisanych wspomnień. Na kolejnych stronach przytacza mu wspomnienia, mówi o pomaganiu, wspólnocie rodzinnej itp.
Moralizatorski ton przypruszony namolnym stylem a'la Coelho jest dla mnie nieznośny. Tekstu jest zbyt dużo jak na tę ilość ilustracji. Dziecko nudzi się lekturą, czeka na zmianę strony, a tu dopiero połowa pouczania w wykonaniu babci.
Rzecz o marzeniach, przyjaźni, świątecznym nastroju, który zmienia wszystko, a także o tęsknocie za bliskimi. Wszystko pięknie, ale tempo i narracja są prawdziwie nużące. Broni się szata graficzna, nostalgiczna, ciepła, delikatna. Tekst, jak dla mnie, nie do przyjęcia.
Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz